Det siste Gud skapte var mennesket. Mennesket blei skapt for å ta vare på skaparverket og for å leve på jorda. Dei fleste av oss har høyrt historia om Eva og Adam som var dei første menneska som blei skapt. Menneska skulle leve i fellesskap og elske kvarandre slik som Gud elska dei.
Er alle menneske like mykje verd? I følgje Bibelen er det ikkje slik at ein er meir verd om ein gjer noko spesielt eller er ein spesiell person, menneskeverdet er lik for alle menneske. Her finn ein moderne tankar i tekstar som blei skrivne for fleire tusen år sidan. Gud gjer ikkje forskjell på mennesket, men seier at alle er like mykje verd. Dette blir understreka i Paulus brev til galatarane kap.3 vers 28 står dette skrive: ”Her er ikkje jøde eller grekar, her er ikkje slave eller fri, her er ikkje mann og kvinne. De er alle ein i Kristus Jesus”.
Når ein ser på dagens samfunn skulle ein ønskje at dette hadde vore sjølvsagt hjå alle menneske. Men det er det ikkje, i ein del land i verda blir kvinner undertrykte og forskjellsbehandla.
På Jesus si tid var det profetar, prestar ol. som lærde i synagogane og underviste i jødedommen. Men då Jesus kom starta han ei ny trend der han tok med seg fiskarar, tømrarar og alle slags yrkesgrupper som han forkynna til og underviste for. Han avgrensa ikkje dette til ei bestemt samfunnsgruppe, men opna for alle. Når han var ute blant folket og tala var det til mann, kvinne og til og med barn. Dette viser at Jesus var open for alle og meinte at alle menneske var like mykje verd. Han oppfordra og menneska til å ta omsorg for medmenneska. Dette finn ein i kjærleiksbodet der det står at du skal elske nesten din som deg sjølv og i den gylne regel.
Eg synest at kristendommen har eit positivt menneskesyn. Der kvart menneske har verdi, ikkje utifrå kva dei gjer og korleis dei er, men verdi som menneske i seg sjølv.
Alt og ingenting 